EVEN MIJN ZOON HELPEN.....
Mijn oudste zoon vraagt eigenlijk nooit om hulp. Hij is zo'n type, die het leven graag zelf uitvindt. Tot hij vanmiddag opeens om mijn hulp vroeg. Als tweedejaars HBO rechten student wilde hij graag dat ik één van zijn werkopdrachten zou controleren op taal- en spellingsfouten te controleren. Niet wetende wat het onderwerp was, open ik zojuist zijn document en verschijnt de onderstaande eerste pagina op mijn beeldscherm. Direct gaan mijn gedachten terug naar zondag 14 maart 2021. Ik was al rond 09:00 uur in Den Haag. Het politiegeweld wat ik daar, die dag heb gezien was weerzinwekkend. Vergeten en waarschijnlijk vergeven kan ik dit nooit. Deze dag was de misdaad te groot. Terwijl ik dit bericht zo online zet en start met zijn werkstuk, voel ik direct één van mijn verlangens en dat is dat de toekomstige generatie zich niet langer voor het karretje laat spannen om misdaden te begaan in naam van een ander.
