Hoe de politie wederom faalt in het herstellen van vertrouwen
De Argos uitzending van gisteravond over het excessief politiegeweld was pijnlijk. Pijnlijk in vele opzichten: https://lnkd.in/eTHueyRR. 17 januari 2021 Museumplein, 14 maart 2021 Malieveld en 2 januari 2022 Museumplein waren voor mij de absolute dieptepunten. Ik heb het van dichtbij waargenomen en alles passeerde de revue: https://lnkd.in/e36KQ6si. Dit keer waren de beelden niet het pijnlijkst. Pijnlijk was het opzichtige falen van de politie om het vertrouwen te herstellen. Deze uitzending was een nieuwe kans. Maar wederom werd de kans niet gegrepen. Vertrouwen verdwijnt namelijk niet zomaar. Daar is altijd een aanleiding voor. Vertrouwen herstellen gebeurt ook niet zomaar. Daar moet je daadwerkelijk iets voor doen. Daarvoor moet je een stap zetten. Daarvoor moet je een stap durven zetten . Ook na de ander toe. Vertrouwen herstellen gebeurt door de ander liefde te geven. Dit in de vorm van bv. begrip, erkenning, respect, acceptatie of zorg. Maar hoe doe je dat als je werkt bij de politie? Hoe doe je dat in een organisatie dat wordt geteisterd door een angstcultuur? https://lnkd.in/eiqzJtPt Gisteren werd wederom pijnlijk duidelijk hoe dat werkt. Het werkt niet. Ze kunnen het gewoon niet. Erkenning geven over wat er is misgegaan is geen optie. Zelfreflectie staat niet in het woordenboek. Verantwoordelijkheid nemen is uit den boze. Geen vorm van begrip, zorg of geruststelling kunnen delen. Maar nog steeds wegkijken en alles bagatelliseren. De politie wil wel dat het vertrouwen in hen wordt hersteld. Maar gebukt onder de eigen angstcultuur, lukt het ze niet om een stap vanuit liefde naar de ander te zetten en dat is pijnlijk om te zien. Met gezonde groet, Frank
