LATEN WE OP DEZE 12E JANUARI ALISA KRUL NIET VERGETEN
Het is bijna een jaar geleden, toen ik op 26 januari voor het eerst schreef over Alisa Krul. Een 28 jarige jonge vrouw uit Friesland voor wie alle coronamaatregelen teveel werden en besloot om op 12 januari uit het leven te stappen. Het zijn de woorden bij Omrop Fryslan van Alisa's oudere zus Richella, die mij vorig jaar diep raakten en aanleiding waren om contact te zoeken: Alisa is niet aan corona gestorven, maar wel door de maatregelen. Wat haar is overkomen, mag niemand gebeuren. Ook al is dat maar één iemand, die zich laat horen. Die uitspreekt hoe groot de impact van de coronamaatregelen is. Een week geleden ontving ik een vraag van iemand die zocht naar een site over zelfdoding. Het zijn de onderstaande woorden, die ik aan deze vragensteller terugstuurde, die ik graag met Alisa had gedeeld: “Je berichtje raakt me en ontroert me. Je bericht is kort maar ik voel je pijn. Op je vraag kan ik geen antwoord geven, dit omdat ik je graag wil uitnodigen. Ik wil je nodigen om niet te stoppen met leven hier op aarde. Net zoals ik, ben jij ook een medicijn voor deze aarde. En misschien geloof je het niet, maar we hebben jou hier ook nodig. Net zoals ik nodig ben om van deze aarde een mooiere plek te maken, ben jij ook nodig. Ik hoop vanuit de grond van mijn hart om niet zelf voor de dood te kiezen. Als geen ander weet ik hoe zwaar het leven op aarde kan zijn en dat je liever weg wil. Ik ben zelf uit mijn enorme depressie gekomen door één gouden tip van mijn vrouw, die ik nu ook graag met jou deel. Loes zei: “Frank, ga nu echt geven aan anderen waar je zelf behoefte aan hebt”. Ik had behoefte aan waardering, erkenning, begrip, bewondering, aanmoediging en bevestiging. Anders gezegd, ik had behoefte aan liefde. In de afgelopen drie jaar ben ik dit aan één stuk door gaan doen. Dit om mezelf te bevrijden van mijn angsten, mijn zwaarmoedigheid en mijn stress. Maar ook om daarmee mijn medemens zo veel mogelijk te bekrachtigen in zijn of haar eigen uniekheid. Ik hoop en bid vandaag voor jou dat je de keus voor de dood uitstelt en uiteindelijk kiest voor het leven. Hoe zwaar dit op dit moment ook is. Ik hoop dat je het leven nog een kans geeft. Dat je de liefde die ook door jou heen kan stromen, gaat delen met je medemens. Dit om je zo te bevrijden van jouw angst en stress Ik moedig je van de zijlijn aan en vertrouw dat jij dit net zo goed als ik kan. Ik ben echt niet beter, sterker of krachtiger dan jij. Ik ben uniek net zoals jij uniek bent. Vandaag deel ik dit bericht en deze woorden, omdat ik hoop dat haar naam, haar leven en haar boodschap doorleeft in ons allen. Dat we lessen leren uit de keuze, die zij gemaakt heeft. Dat we naar elkaar blijven uitreiken als een naaste het moeilijk heeft, maar ook dat we de maatregelen stoppen waar nog steeds, zoveel mensen onder lijden. Gezonde groet, Frank Ruesink Ps: bericht is geschreven in afstemming met Alisa haar zus
