LATEN WE ONSZELF BLIJVEN UITSPREKEN, HOE UITDAGEND DIT SOMS OOK IS
Het was ergens in augustus vorig jaar. Op een zomerse dag stelde mijn laatste opdrachtgever mij voor een keuze. “Frank, kies je ervoor om te zwijgen op social media of kies je voor je opdracht?” Zowel voor mij als mijn opdrachtgever was het een bizarre vraag. Hij wist net zo goed als ik wat mijn keuze zou zijn. Stoppen met de opdracht was de “choiceless choice”. Het was de enige keuze, die ik kon maken. Hij wist ondertussen ook wel dat het volledig uiten van waar ik voor sta veel belangrijker is dan mijn eigen korte termijn financiële zekerheid. Ik besefte heel goed dat ik mezelf innerlijk geweld zou aandoen als ik zou kiezen voor financiële zekerheid in plaats van trouw blijven aan mijn missie voor medische vrijheid. Ik deel dit verhaal omdat ik weet dat veel mensen momenteel in een soortgelijke situatie zitten. Ik weet dat mensen op de werkvloer worden aangesproken als zij zich op social media uitspreken tegen het uitsluitingsbeleid van de overheid. Ik weet dat mensen op gesprek moeten komen als zij in het weekend op het Museumplein of het Malieveld zijn geweest. Ik weet dat mensen niet meer welkom zijn op de werkvloer als zij kiezen voor een natuurlijke- i.p.v. een chemische gezondheidsvisie. Ik weet dat mensen op de werkvloer zich moeten verantwoorden als zij zelf verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen gezondheid zonder een experimentele immuuntherapie. Ik heb de enige keus gemaakt die voor mij goed was. Dit was toen en nu nog steeds de goede keuze. Ik ben me blijven uitspreken zoals ook vandaag precies een jaar geleden op het Plein in Den Haag (zie foto). Tegen de spoedwet en voor vrijheid. Middels deze post wens ik iedereen, die momenteel in eenzelfde werk gerelateerde situatie zit alle kracht, moed en wijsheid toe om trouw aan jezelf te blijven. En nee dat laatste is niet altijd makkelijk en eenvoudig. Zeker niet als je als kostwinner ook nog eens de verantwoordelijkheid draagt en voelt voor het welzijn van je kinderen. Maar als ik één ding heb ontdekt dan is het wel dat moed altijd beloond wordt. Dit geldt voor mij maar ook voor vele anderen, die zich in deze tijd blijven uitspreken. Ik ben dankbaar voor de vele mensen, die mij hebben gesteund in woord en gebaar. Zo ben ik dankbaar voor alle mensen die van mij hebben willen leren door in het online programma: Stap in je unieke creatiekracht te stappen: https://lnkd.in/ezE2xAJJ. Dankbaar voor de mensen, die mijn missie hebben gesteund via een donatie: https://lnkd.in/eh95pTYn. Dankbaar voor alle mensen, die middels de Gift of Freedom set hebben ontdekt, hoe je middels een aantal kaarten jezelf kan upliften als je het even zwaar hebt https://lnkd.in/ezuRZvub En dat laatste blijft nog wel even belangrijk. Onszelf upliften als we het zwaar hebben. Met gezonde groet, Frank Ruesink
